Eerste indrukken van Maleisie

17-02-13
Na een paar dagen wennen in Maleisië is nu ook internet op mijn laptop geactiveerd. Woensdag middag om half 3 begon ik aan mijn reis. Na vol tranen afscheid te hebben genomen van onze geliefden verdwenen Sanna en ik in de mensen massa bij de paspoortcontrole. Eenmaal in de lucht was het verdriet omgeslagen naar spanning en zin in en nieuw avontuur. Na een lange vlucht (6,5 uur) hadden we een tussen stop op Dubai. Na 2 uur wachten stapten we in het volgende vliegtuig naar Singapore. Deze vlucht duurde nog langer dan de eerste (7,5 uur) en ik werd helemaal gaar. Ze maken je ’s nachts 2 keer wakker voor een ‘snack’ dus een goede nachtrust had ik niet.

Eenmaal in Singapore aangekomen begon het 2e stadion van onze reis: ‘zie een bus te regelen naar Johor Bahru’. Na ruim 2 uur rond dwalen op het vliegveld hebben we dan toch eindelijk de juiste bus gevonden. Mijn eerste indruk van Singapore is dat het allemaal erg georganiseerd is. De bloemperkjes zijn allemaal keurig aangelegd en je vind nergens kauwgom op straat. De bus stopte bij een groot gebouw waar iedereen uitstapte en zich in een razend tempo naar boven haastte. Sanna en ik volgden. Boven was er een paspoortcontrole en aan de andere kant van het gebouw stond de bus al weer voor ons klaar. Na ongeveer 5 minuten stopte de bus opnieuw en snelde weer iedereen zich een gebouw binnen. Ik dacht eerst dat ik op het vliegveld van Johor Bahru stond, maar het bleek de paspoort controle van Maleisië te zijn. Ze deden erg moeilijk bij de grens, omdat men niet geloofde dat Sanna en ik op ‘vakantie’ gingen. Uiteindelijk mochten we toch verder, maar hadden we onze bus gemist. Met wat hulp van slechts Engels sprekende buschauffeurs zijn we toch eindelijk op de plek van bestemming aangekomen. Het appartement ziet er vrij netjes uit maar heeft ook zo zijn mankementen. Het mooie uitzicht over de stad maakt alles goed.

De eerste dag in Maleisië was een beetje vreemd en leek eindeloos te duren. ’s middags kwamen de jongens die ook stage gaan lopen bij het NMIT (Vincent, Marnix en Matthias). Onze stagebegeleider (Bux) nam ons mee uit eten in een shopping mall waar ze hier allemaal gek op zijn. We gingen een soort van gourmetten. Er was ook een sollicitant mee uit eten wat ik wel een beetje raar vond. Het ging er nogal informeel aan toe.

De derde dag nam Bux ons mee naar een shopping mall waar we nog een dansje zagen van Chinees Nieuwjaar. We gingen naar de lievelings film van Bux in de bioscoop. De sollicitant van de avond ervoor en nog een marketingmedewerkster van het NMIT gingen ook mee. Bux is een leuke stagebegeleider die zich echt om zijn stagiaires bekommerd. Zijn favoriete hobby is winkelen ook al heb ik het vermoeden dat hij niet vaak iets koopt. In de avond besloten we om uit te gaan. Het was een geslaagde avond! Iedereen geeft je gratis drinken en wil met je op de foto, omdat ik blank ben en natuurlijk ook blond. Het hoogte punt van de avond was toch wel dat ik een slang heb vastgehouden. Na een aantal heftige onderhandelingen met verschillende taxi chauffeurs zijn we toch eindelijk in ons appartement aangekomen.

De dag voor mijn de start van mijn stage kwam ik er achter dat de kledingstijl voor maandag altijd business is. Dit wist ik echter van te voren niet, dus ik had alleen maar een soort van vakantiekleding bij mij. Op zondag avond laat heb ik nog snel op een chineese night market erg lelijke soort van nette kleding gekocht om tijdens mijn eerste stagedag niet helemaal under dressed over te komen. Op deze markt heb ik ook durjang geproefd. Dit is een vrucht die bekend staat om zijn stank. Hij smaakte trouwens ook niet lekker.

18-2-2013
Vandaag was mijn eerste stagedag. Toen we ons kantoor binnen stapten bleken er nog geen stoelen te zijn geregeld voor ons. Er werd wat voor ons gekregen. Vervolgens had ik ook bijna de halve dag geen internet. Door mijn jetlag had ik de hele nacht wakker gelegen en was dood op. Het was een speciale dag vandaag want er kwam een nieuwe Chairman (wat dat dan ook mag wezen). Ook wij (de stagiaires) werden feestelijk verwelkomd. Er was een middaglunch geregeld. Tijdens de lunch had ik even met de eigenaar van het bedrijf gepraat die er heel zeker van is dat hij in mei 2000 aanmeldingen van nieuwe studenten krijgt. Op dit moment zitten er 400 studenten op de school dus ik vind zijn getal niet erg realistisch. Tijdens mijn stage ga ik een onderzoek doen naar de tevredenheid onder de studenten. Vandaag werd mij duidelijk waarom ik die taak heb opgekregen. De baas van het NMIT weet niks van marketing en wil niet aannemen van Bux dat er ook ontevreden studenten bij het NMIT rondlopen. Bux zegt dat de baas dat soort dingen wel van stagiaires zal aannemen, omdat wij uit het westen komen. ’s Avonds ben ik met Sanna nog even in een shopping mall wezen winkelen en heb wat caussual business kleding gescoord.